Jak wiele jest źródeł, tak wiele jest nazw i definicji pojęcia biznesu elektronicznego. Literatura przedmiotu nazywa go różnymi określeniami, często błędnie uogólniając znaczenie niektórych terminów i sprowadzając je do jednego – e‑biznesu. E‑biznes może być: „gospodarką elektroniczną, handlem elektroniczny (ang. e‑commerce), biznesem elektronicznym(ang. electronic business), biznesem kolektywnym (ang. collective businesss), cyfrową gospodarką (ang. digital economy), cyberekonomią, nową gospodarką, gospodarką opartą na wiedzy (ang. knowledge-based economy), gospodarką internetową … „1.Wszystkie te terminy dotyczą e-biznesu, jednak nie każde z nich nazywa jego ogólną i pełną istotę, co jest szczegółowo opisane w dalszej części tego rozdziału.

Znaczenie omawianego pojęcia przybliżają definicje zaczerpnięte z różnych źródeł. „Biznes elektroniczny to działalność gospodarcza wykorzystująca technologię internetową do wymiany informacji pomiędzy różnorodnymi stronami biorącymi udział w realizacji transakcji handlowych, (…), w których dotychczasowe interakcje międzyludzkie zostały zastąpione lub uzupełnione przez właściwości i funkcje Internetu”2. Definicja A. Boruckiego skupia się przede wszystkim na internetowym charakterze biznesu elektronicznego. Nie wspomina nic o systemach wewnętrznej wymiany informacji. Próbę zdefiniowania e‑biznesu podejmuje także C. Żurek-Owczarek: „… e‑biznes, jako część strategii zarządzania przedsiębiorstwem, czyli wykorzystanie rozwiązań e‑biznesowych do zwiększenia konkurencyjności przedsiębiorstwa, a tym samym jego zysków. (…)określenie przedsiębiorstwa, które funkcjonuje głównie w Internecie, minimalizując jednocześnie swoją „fizyczną” obecność na rynku oraz tradycyjną obsługę klienta. (…)oznacza również jednorodny sposób komunikacji i współpracy zarówno wewnątrz przedsiębiorstwa za pomocą sieci intranet, jak i między przedsiębiorstwami, ich dostawcami, klientami i partnerami biznesowymi oraz administracją państwową przy wykorzystaniu sieci ekstranet i Internetu”3. Definicja C. Żurek Owczarek wydaje się być niemalże kompletna. Uwzględnia nie tylko rozwiązania internetowe, ale także skupia uwagę wokół wewnętrznych rozwiązań IT. Rysunek 1 przedstawia biznes elektroniczny, jako zbiór trzech kategorii:

• handlu elektronicznego,
• systemów informatycznych,
• komunikacji i współpracy.

Oczywiście trudnym jest określenie terminu e-biznesu jednoznacznie i kompletnie, ze względu na jego dynamiczny charakter. Zmiany zachodzące w gospodarce elektronicznej sprawiają, że definicje mogą się od siebie różnić i być sobie przeciwne, jednak zazwyczaj po prostu się uzupełniają. Wszystkie próby opisania dyscypliny e-biznesu prowadza do nazwania go działalnością gospodarczą, w której wykorzystuje się rozwiązania technologii informacyjnych. Jakiekolwiek powiązanie praktyki gospodarczej z osiągnięciami branży IT świadczy o elektronicznym charakterze tej praktyki. Według owej tezy posługiwanie się systemami komputerowym, Internetem, czy przeprowadzanie transakcji drogą elektroniczną w celu zwiększenia efektywności działalności przedsiębiorstwa czyni tę działalność e‑biznesem. Inny punkt widzenia, ten, który pozwala spojrzeć dalej w przyszłość, prowadzi do zrozumienia gospodarki elektronicznej nie tylko, jako wsparcia i rozszerzenia możliwości działalności. Z dnia na dzień e‑biznes staje się alternatywną rzeczywistością dla praktyki gospodarczej, na co dowodem jest fakt, że wiele przedsiębiorstw istnieje tylko i wyłącznie dzięki technologiom informacyjnym.