A. Afuah i C. L. Tucci w „Biznes internetowy strategie i modele” wyróżnili trzy główne strategie przypisywane działalności e-biznesowej:

  • blokowania konkurencji (ang. block strategy),
  • ucieczki do przodu (ang. run strategy),
  • łączenia (ang. team‑up strategy)1.

Autorzy tej klasyfikacji także zauważają dynamiczny charakter prowadzenia praktyki gospodarczej. Według Afuaha i Tucciego model biznesowy jest zmienny w czasie, a za te zmiany odpowiada strategia. Przedsiębiorstwo powinno podejmować działania prowadzące do rozwoju oraz reagować na wszystko to, co dzieje się w otoczeniu. Afuah i Tucci postrzegają zmiany technologiczne, jako główny powód modyfikacji sposobów i zasad funkcjonowania przedsiębiorstwa2.

Strategia blokowania konkurencji

Strategia blokowania konkurencji to podjęcie wszelkich możliwych działań w celu ochrony swojego udziału w rynku. Chodzi w niej o to, aby poprzez postawione bariery inne przedsiębiorstwa nie mogły wypracować sobie pozycji konkurencyjnej na rynku. Oznacza to, że wartość oferowana klientowi musi być niepowtarzalna. Najprostszym zabiegiem stosowanym przez przedsiębiorstwa w sferze wirtualnej to kreowanie wartości niematerialnej i prawnej. Oprogramowanie, aplikacje webowe, itp. są wyjątkowe w swojej strukturze i ciężko je podrobić, ze względu na szerokie możliwości zabezpieczenia tego typu dóbr cyfrowych. Strategia blokowania rynku może odnosić się także do lojalności klientów. Przedsiębiorstwa pionierskie, które szybko zaistniały na rynku i w świadomości konsumentów, bardzo często z tego korzystają. Wyraźna dominacja w udziale w danym rynku zawsze będzie czynnikiem zniechęcającym dla potencjalnych konkurentów.

Blokadą może być doprowadzenie do sytuacji, w której koszt zmiany dla konsumenta będzie zbyt duży. Oczywiście w sferze internetowej trudno jest odnosić się do kosztów poniesionych przez klienta, ale coraz częściej przedsiębiorcy internetowi odwołują się do wygody. To buduje barierę. Na przykład ułatwiona rejestracja użytkownika w określonym portalu, sprawi, że ten użytkownik nie będzie chciał przejść do serwisu internetowego konkurenta, gdzie rejestracja jest utrudniona i czasochłonna.

Istnieją również innego rodzaju blokady wejścia na rynek. Jeżeli określone przedsiębiorstwo ma wypracowaną pozycje na rynku, to może korzystać z ekonomii skali, a co się z tym wiąże, jest przygotowane na konkurenta, który zaproponuje niższe ceny. Wtedy korzystając z wcześniej wyrobionej sobie przewagi, również może obniżyć ceny i nie pozwolić konkurentowi zająć miejsca w strukturze rynku.

Strategia barier jest strategią stosowaną nie tylko w sferze gospodarki elektronicznej. Na pewno rozwiązania IT pomagają w jej stosowaniu. Jednak ta strategia ma też swoje słabe stron. Przede wszystkim Internet jest rzeczywistością wirtualną dla biznesu, która stwarza nieco inne warunki. Najważniejsze z nich to niskie ryzyko i niskie koszty wejścia na rynek. Powszechny i błyskawiczny dostęp do informacji czyni e‑gospodarkę płaszczyzną, na której mogą konkurować niemalże na równi małe przedsiębiorstwa z wielkimi korporacjami. To sprawia, że strategia blokowania konkurencji nie w każdym przypadku będzie dobrym sposobem osiągania celów biznesowych.

Strategia ucieczki do przodu

Strategia ucieczki do przodu jest swego rodzaju zaprzeczeniem strategii blokowania konkurencji. Obecnie postęp technologiczny dokonuje się każdego dnia. Tempo zmian jest niesamowite. E-biznes korzysta z rozwiązań IT, co sprawia, że jest on niezaprzeczalnie dynamiczny. Zatem biznes szczególnie w Internecie funkcjonuje w środowisku, które daje mu szanse na obranie strategii ucieczki do przodu. Najczęściej dotyczy ona pionierskich zastosowań, czyli na przykład przełomowych zmian w modelu biznesowym. W realiach gospodarki elektronicznej, aby zostawić konkurencje w tyle, w większości przypadków trzeba stać się liderem technologicznym. Tylko w takiej sytuacji wartość oferowana klientowi jest specyficzna, dlatego że konkurenci nie mają technicznych możliwości osiągnięcia zbliżonego poziomu.

Strategia łączenia

Strategia łączenia ujawnia swój sens w otoczeniu bardzo konkurencyjnym. A. Afuah i C. L. Tucci wymienia trzy sposoby realizacji takiej strategii:

  • alians strategiczny,
  • joint venture,
  • całkowite przejęcie innego przedsiębiorstwa.

Alians strategiczny polega na połączenia się dwóch konkurencyjnych w stosunku do siebie podmiotów rynku. Joint venture polega na przedsięwzięciu, na które składają się poszczególne podmioty wnoszące kapitał zakładowy do spółki. Całkowite przejęcie innego przedsiębiorstwa to sytuacja, w której struktura własnościowa przejmowanego przedsiębiorstwa zmienia się całkowicie, tj. przestaje być niezależnym podmiotem. Zgodnie z zasadą synergii bardzo często dwa przedsiębiorstwa połączone w jedno mogą osiągnąć lepszą pozycje niż by działały osobno. Strategia łączenia wiąże się z lepszym wykorzystaniem zasobów, a przede wszystkim w zwiększeniu poziomu technologii.

Źródła:
1 A. Afuah, C. L. Tucci, Biznes internetowy…, op. cit., r. 5, s. 122-126.
2 Ibidem.

Previous Post Next Post