Jako element wciąż zmieniającego się e-biznesu, model biznesowy opisujący praktykę gospodarczą jest wciąż pojęciem rozwijającym się. Mimo wielu zarzutów, w szczególności dotyczących tego, że model za bardzo upraszcza rzeczywistość, staje się coraz bardziej popularny. Z drugiej strony opisuje w biznesie rzeczy istotne, i z racji swojego modułowego charakteru, pozwala na dowolne edytowanie jego części.

Strategie opracowane przez Afuaha, Tucciego i Pottera są pewnymi teoretycznymi schematami, ale w obu przypadkach uwzględniają przede wszystkim otoczenie konkurencyjne. Każde z przedstawionych w rozdziale trzecim ujęć zauważa problem przewagi konkurencyjnej, czego przykładem jest powtarzanie się różnicowania, jako środka do określonego celu. O ile strategie opracowane przez Afuaha i Tucciego są dedykowane e-biznesowi, to strategie przedstawione przez M. Portera są bazą dla budowania rzeczywistych strategii w przedsiębiorstwach w ogóle, przede wszystkim w podmiotach gospodarki tradycyjnej. Nie prezentują gotowej recepty na prowadzenie biznesu elektronicznego, jednak C. Combe zauważa możliwość, a właściwie konieczność ich adaptowania dla podmiotów gospodarki elektronicznej. Spośród wszystkich przedstawionych w rozdziale trzecim strategii te zaprezentowane przez Chaffey’a okazują się najbardziej konkretne, ponieważ odnoszą się bardziej szczegółowo względem określonych celów i decyzji. Mimo wszystko są także opracowaniami zbyt ogólnymi, i dopiero analiza konkretnych przypadków w rozdziale czwartym pozwoli na powiązanie przedstawionej teorii z praktyką biznesową. Oczywiście podmioty gospodarki elektronicznej w swojej naturze są specyficzne i ich działalność różni się od działalności tradycyjnej, to teoria odpowiednio praktykowana bez względu na rodzaj rzeczywistości biznesowej, tradycyjnej lub elektronicznej, powinna przynosić pozytywne rezultaty. Zatem przedsięwzięcie którejkolwiek ze strategii teoretycznych przedstawionych w tym rozdziale, może być podstawą do realizacji planów i osiągania strategicznych celów.

Relacja między modelem, a strategią biznesową jest na pewno silna. T. Falencikowski zauważa, że konsekwencją ich pokrewieństwa jest wykorzystywanie tych obiektów do opisywania prowadzenia działalności gospodarczej. Biorąc pod uwagę ujęcia różnych naukowców, ciężko doprecyzować ich położenie względem siebie. Najistotniejszym jest jednak fakt, że łączenie w świadomości modelu i strategii biznesowej pozwala zrozumieć biznes⁵⁸.

Źródła:
⁵⁸ T. Falencikowski: Strategia a model biznesu…, op. cit., s. 97.