Klasyfikacja modeli e-biznesowych

Borys Zielonka |

Ze względu na dynamikę biznesu elektronicznego i zróżnicowanie źródeł o nim traktujących wystąpiły różne próby podziału modeli biznesu elektronicznego. Niektóre klasyfikacje są do siebie podobne, określają te same modele, a nawet nazywają je w przybliżony sposób, a inne są zupełnie odrębne, czasami też mniej aktualne od pozostałych. Wartymi uwagi są klasyfikacje dokonane przez C. Combe’a, A. Hartmana, P. Timmersa, A. Afuaha i C. L Tucciego. Tabela 2 przedstawia próby pogrupowania modeli biznesowych według autora.

Tabela 2. Klasyfikacja modeli e-biznesowych w zachodniej literaturze naukowej

Źródło Modele
C. Combe w „Introduction to e-business - model agregatora kupujących,
- model dostawcy łańcucha wartości,
- model dystrybutora,
- model elektronicznego centrum handlowego,
- model elektronicznego zaopatrzenia,
- model integratora łańcucha wartości,
- model platformy współpracy,
- model pośrednika,
- model portalu,
- model portalu z ogłoszeniami,
- model producenta,
- model sklepu internetowego,
- model sieci afiliowanej,
- model trzeciej strona rynku,
- model wirtualnej społeczności.
A. Hartman w „E-biznes: strategie sukcesu w gospodarce internetowej: sprawdzone metody organizacji przedsięwzięć e-biznesowych - model dostarczyciela infrastruktury,
- model platformy handlu internetowego,
- model pośrednika informacyjnego,
- model pośrednika zaufania,
- model wspomagacza realizacji przedsięwzięć biznesowych.
P. Timmers w „Business Models for Electronic Markets - model aukcji internetowych,
- model dostawcy usług łańcucha wartości,
- model elektronicznego centrum handlowego,
- model elektronicznego zaopatrzenia,
- model integratora łańcucha wartości,
- model platformy współpracy,
- model pośrednika informacji,
- model sklepu internetowego,
- model trzeciej strony rynku,
- model usług zaufania,
- model udostępniania aplikacji przez Internet.

Źródło: D. Nojszewski: Przegląd modeli e-biznesowych cz.1, http://www.e‑mentor.edu.pl/artykul/index/numer/17/id/375, 02.04.2014.

Rysunek 6 to synteza podejść różnych naukowców. Przedstawia modele biznesu elektronicznego, położenie ich względem siebie oraz związki między nimi. Na samym początku trzeba zwrócić uwagę na to, że model pośrednika jest terminem bardzo ogólnym, i można do niego przypisać wiele innych bardziej szczegółowych pojęć. Rysunek 6 prezentuje bliźniaczą naturę modelu abonenckiego i taryfowego. Schemat pokazuje również związki między sklepem internetowym, elektronicznym centrum handlowym oraz handlowcem. Wręcz ujmuje te pojęcia w jedną całość, ponieważ są one bardzo zbliżone w swojej istocie. Przerywane linie oznaczają częste połączenia w zastosowaniu określonych modeli, bądź też ich komplementarny charakter.

Klasyfikacja modeli biznesu elektronicznego
Rysunek 6. Klasyfikacja modeli biznesu elektronicznego; Opracowanie własne na podstawie: D. Nojszewski: Przegląd modeli e-biznesowych cz.1, http://www.e‑mentor.edu.pl/artykul/index/numer/17/id/375, 02.04.2014.

Previous Post Next Post