Model biznesowy składa się na dziewięć powiązanych ze sobą elementów. Analizując te relacje, model można zaprezentować w ten sposób, że partnerzy, których w większości wypadków nazywa się dostawcami, definiują część zasobów. Mówiąc o partnerach biznesowych, mamy najczęściej na myśli dostawców, jednak nie zawsze partner będzie tylko sprzedawcą. Partnerami biznesowymi mogą być także inwestorzy lub podmioty wchodzące w alians strategiczny. Udział partnerów w modelu biznesowym to element, który ma na celu przede wszystkim redukcję ryzyka oraz zwiększenie efektywności działalności. Czynności wraz z zasobami wpływają na wartość proponowaną klientowi, czyli na ofertę korzyści związanych z produktem lub usługą. To właśnie ona świadczy o konkurencyjności przedsiębiorstwa na rynku. Wszystko to, co z lewej strony rysunku wiąże się z kosztami ponoszonymi przez przedsiębiorstwo. Podążając za kolejnymi elementami modelu biznesowego łatwo zauważyć wpływ wartości oferowanej na relacje z klientami oraz kanały dystrybucji. Są to elementy istotne, bo opisują drogę oraz sposób, w jaki produkt lub usługa trafia do nabywcy. Oczywiście oferta jest kierowana do konkretnej grupy odbiorców. Zatem wybór segmentu to część budowy modelu biznesowego. Elementy po prawej stronie schematu określają źródła przychodów.

Inne rozumienie modelu biznesowego przedstawił T. Falencikowski poprzez definicję, którą zaproponował: „Model biznesowy to konceptualnie opracowany i wyodrębniony wieloskładnikowy obiekt ujmujący w sposób uproszczony prowadzenie biznesu, poprzez opisywanie logiki tworzenia wartości dla klienta i przechwytywania części tych wartości przez przedsiębiorstwo”. Falencikowski prezentuje model biznesowy w trzech perspektywach: semantycznej, konceptualnej i rodzajowej. Pierwsze ujęcie opisuje model biznesowy, jako uproszczony układ prowadzenia działalności gospodarczej dla zysku. Spojrzenie konceptualne ujmuje jego istotę, jako wartość samą w sobie. Trzecia perspektywa dzieli model biznesowy ze względu na skalę i rolę, a także traktuje go, jako obiekt stricte naukowy lub „przepis na sukces”¹⁷. T. Falencikowski prezentuje odmienne spojrzenie na elementy modelu biznesowego. Według niego struktura modelu biznesowego składa się z:

• kompetencji,
• zasobów,
• organizacji,
• logistyki dostawy,
• instrumentów przechwytywania wartości,
• wartości proponowanej klientom.

Oczywiście składniki przedstawione przez Falencikowskiego nie są zaprzeczeniem definicji A. Osterwaldera, lecz pewnym uzupełnieniem o nowe, również istotne elementy w opisie biznesu.

Traktując model biznesowy, jako system relatywnych elementów, należy mieć świadomość tego, że nie funkcjonuje on w czysto teoretycznym środowisku. Każdy model biznesu istnieje w rzeczywistości gospodarczej. Oznacza to, że otoczenie przedsiębiorstwa zawsze będzie miało z nim związek. Reasumując, poprzez dobór odpowiedniej drogi, metody praktyki gospodarczej przedsiębiorstwo wykorzystuje szanse oraz niweluje znaczenie zagrożeń pojawiających się w otoczeniu.

Z racji dynamicznego charakteru rzeczywistości gospodarczej, każdy model biznesowy jest weryfikowany poprzez upływ czasu. Oznacza to, że w każdym momencie powinienem być dopasowany do obecnej sytuacji gospodarczej, czyli ciągle zmieniany, a czasami nawet tworzony od nowa. Potrzeba modyfikacji swoich metod prowadzenia działalności związana jest przede wszystkim z szansą wyprzedzenia konkurencji i świadczy o dynamicznym charakterze modeli biznesowych. Dynamika modelu biznesowego jest związana ze strategią.

Źródła:
¹⁷ T. Falencikowski: Strategia a model biznesu - podobieństwa i różnice, W: Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu: Zarządzanie strategiczne w praktyce i teorii, Nr 260, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław 2012, ISNN 1899-3192, s. 84-85.